- ponurak
- m III, DB. -a, N. \ponurakkiem; lm M. ci \ponurakacy, te -i, DB. -ówpot. «człowiek mający ponure usposobienie, pozbawiony poczucia humoru»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
ponurak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. ponurakacy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek smutny, posępny, charakteryzujący się ponurym usposobieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć opinię ponuraka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponurak — A Człowiek ponury, posępny, lub melancholijny; pesymista Eng. A morose, melancholic, or pessimistic person … Słownik Polskiego slangu