poorać

dk IX, poorzę, poorzesz, poorz, poorany

1. «zorać w wielu miejscach, zorać wszystko, skończyć oranie; zaorać»

Poorać pola przed siewem.

Poorać i obsiać ugory.

Pola były dopiero gdzieniegdzie poorane.

przen. «porysować, poryć, porobić na czymś bruzdy; podrapać»

Poorać komuś twarz paznokciami.

Czoło poorane zmarszczkami.

2. «spędzić jakiś czas na oraniu»

Poorał u sąsiada dwa popołudnia.