poplamić

poplamić
dk VIa, \poplamićmię, \poplamićmisz, \poplamićplam, \poplamićmił, \poplamićmiony
«zrobić wiele plam na czymś, pokryć plamami; zaplamić»

Poplamić obrus, podłogę, ubranie.

Palce poplamione atramentem.

poplamić się
1. strona zwrotna czas. poplamić

Dzieci poplamiły się jedzeniem.

Poplamić się krwią, smarem.

2. «zostać poplamionym»

Obrus poplamił się kawą, winem, zupą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • poplamić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. plamić (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plamić się — I – poplamić się, zaplamić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} plamić samego siebie, robić plamę, plamy na sobie, swoim ubraniu itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poplamić się tłuszczem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nachlapać — dk IX, nachlapaćpię, nachlapaćpiesz, nachlapaćchlap, nachlapaćał, nachlapaćany «rozlać jakiś płyn na czym, chlapnąć, poplamić, pobrudzić co; napryskać» Nachlapać na podłogę, na posadzkę. Kto tu tak nachlapał? …   Słownik języka polskiego

  • ochlapać — dk IX, ochlapaćpię, ochlapaćpiesz, ochlapaćchlap, ochlapaćał, ochlapaćany ochlapywać ndk VIIIa, ochlapaćpuję, ochlapaćpujesz, ochlapaćpuj, ochlapaćywał, ochlapaćywany «opryskać coś jakimś płynem, poplamić (np. błotem); niestarannie pomalować coś» …   Słownik języka polskiego

  • pobryzgać — dk I, pobryzgaćam, pobryzgaćasz, pobryzgaćają, pobryzgaćaj, pobryzgaćał, pobryzgaćany «bryzgając, rozbryzgując pochlapać, poplamić, pobrudzić» Kitel chirurga pobryzgany krwią …   Słownik języka polskiego

  • pochlapać — dk IX, pochlapaćpię, pochlapaćpiesz, pochlapaćchlap, pochlapaćał, pochlapaćany «chlapiąc pobrudzić, poplamić coś czymś» Pochlapać ubranie błotem. Pochlapane ściany. pochlapać się strona zwrotna czas. pochlapać Pochlapać się farbą, wodą …   Słownik języka polskiego

  • pokrwawić — dk VIa, pokrwawićwię, pokrwawićwisz, pokrwawićkrwaw, pokrwawićwił, pokrwawićwiony 1. «poranić, pokaleczyć do krwi» Pokrwawione zwłoki. 2. «poplamić, zalać krwią» Pokrwawić ubranie. pokrwawić się strona zwrotna czas. pokrwawić (zwykle w zn. 1)… …   Słownik języka polskiego

  • popstrzyć — dk VIb, popstrzyćrzę, popstrzyćrzysz, popstrzyćrzyj, popstrzyćrzony 1. pot. «pokryć plamami, cętkami odmiennego koloru; zrobić pstrym» Popstrzyć ścianę barwnym rzucikiem. Twarz popstrzona piegami. 2. pot. «o muchach, pająkach itp.: pobrudzić,… …   Słownik języka polskiego

  • potłuścić — dk VIa, potłuścićtłuszczę, potłuścićcisz, potłuścićtłuść, potłuścićcił, potłuścićtłuszczony «poplamić tłuszczem» Potłuścić książkę, zeszyt szkolny. Potłuszczone ubranie. potłuścić się «zostać potłuszczonym, splamionym» Gazeta potłuściła się przy… …   Słownik języka polskiego

  • powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”