poplątać

poplątać
dk IX, \poplątaćplączę, \poplątaćplączesz, \poplątaćplącz, \poplątaćał, \poplątaćany
1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie»

Poplątać nici.

Poplątane gałęzie, korzenie.

Wiatr poplątał nam włosy.

2. «zagmatwać, pomieszać coś, wprowadzić nieład do czegoś, pomylić jedno z drugim»

Poplątać osoby, fakty.

Poplątać coś w opowiadaniu.

◊ Poplątać komuś szyki «pokrzyżować czyjeś plany, przeszkodzić w czymś»
poplątać się
1. «stać się poplątanym; o większej liczbie kogoś lub czegoś: zaplątać się w coś»

Włosy się komuś poplątały.

Konie poplątały się w uprzęży.

◊ Język się komuś poplątał «ktoś nie mógł chwilowo powiedzieć czegoś wyraźnie lub sensownie»
2. «stać się zagmatwanym, niejasnym; powikłać się, pomieszać się»

Wszystko (coś) się komuś poplątało.

Poplątały się komuś różne fakty, utwory.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • poplątać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}plątać; ZOB. mieszać – pomieszać [popsuć, poplątać i in.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}szyki {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poplątać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}plątać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poplątać się — Język się komuś poplątał zob. język 3 …   Słownik frazeologiczny

  • mieszać – pomieszać [popsuć, poplątać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}szyki {{/stl 13}}{{stl 7}} utrudniać komuś coś, przeszkadzać w czymś, uniemożliwiać realizację jego zamierzeń, planów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zła pogoda pomieszała szyki organizatorom pokazów lotniczych. Popsuć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, plątaćplączę || plątaćam, plącze || plątaća, plączą || plątaćają, plątaćany {{/stl 8}}– poplątać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokićkać — dk I, pokićkaćam, pokićkaćasz, pokićkaćają, pokićkaćaj, pokićkaćał, pokićkaćany pot. «pokręcić, poplątać, pogmatwać» Pokićkać komuś w głowie. pokićkać się pot. «stać się pogmatwanym, niejasnym; pokręcić się, poplątać się» Coś mu się pokićkało w… …   Słownik języka polskiego

  • zwichrzyć — dk VIb, zwichrzyćrzę, zwichrzyćrzysz, zwichrz, zwichrzyćrzył, zwichrzyćrzony rzad. zwichrzać ndk I, zwichrzyćam, zwichrzyćasz, zwichrzyćają, zwichrzyćaj, zwichrzyćał, zwichrzyćany «potargać, poplątać, potarmosić, poczochrać (zwykle włosy)»… …   Słownik języka polskiego

  • plątać się — I – poplątać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się, zbijać się; motać się, splątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nitki się plączą przy haftowaniu. Poplątała mi się włóczka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogmatwać — dk I, pogmatwaćam, pogmatwaćasz, pogmatwaćają, pogmatwaćaj, pogmatwaćał, pogmatwaćany zwykle w imiesł. biernym «poplątać coś, powikłać, skłębić, zmierzwić» Pogmatwać nici na krośnie. przen. Pogmatwane sny, losy, sprawy. Pogmatwane dźwięki, obrazy …   Słownik języka polskiego

  • pokiełbasić — dk VIa, pokiełbasićaszę, pokiełbasićsisz, pokiełbasićaś, pokiełbasićsił, pokiełbasićaszony pot. żart. «poplątać, pogmatwać, pokręcić» Pokiełbasić komuś w głowie. pokiełbasić się «zostać pokiełbaszonym» Wszystko mu się pokiełbasiło …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”