popłakiwać

popłakiwać
ndk VIIIb, \popłakiwaćkuję, \popłakiwaćkujesz, \popłakiwaćkuj, \popłakiwaćiwał
«płakać po cichu, z przerwami»

Popłakiwać po kątach, po nocach.

Popłakiwać w poduszkę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • popłakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, popłakiwaćkuję, popłakiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} płakać trochę, z przerwami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popłakiwać ukradkiem po kątach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chlipać — ndk IX, chlipaćpię, chlipaćpiesz, chlip, chlipaćał, chlipaćany chlipnąć dk Va, chlipaćnę, chlipaćniesz, chlipaćnij, chlipaćnął, chlipaćnęła, chlipaćnęli, chlipaćnięty, chlipaćnąwszy 1. «pić z mlaskaniem, wciągać głośno płyn; chłeptać» Chlipnąć… …   Słownik języka polskiego

  • cieniuteńko — przysłów. od cieniuteńki Rozwałkować ciasto cieniuteńko. Popłakiwać cieniuteńko …   Słownik języka polskiego

  • kwilić — ndk VIa, kwilićlę, kwilićlisz, kwil, kwilićlił 1. «płakać cicho i żałośnie, popłakiwać (zwykle o dzieciach)» Niemowlę kwiliło w łóżeczku. 2. «o ptakach: wydawać głos, wywodzić trele; ćwierkać, szczebiotać, śpiewać» Skowronek, słowik kwili …   Słownik języka polskiego

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

  • pobekiwać — ndk VIIIb, pobekiwaćkuję, pobekiwaćkujesz, pobekiwaćkuj, pobekiwaćiwał 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): beczeć od czasu do czasu, beczeć po cichu» Pobekujące owce, jagnięta. 2. pot. «płakać po cichu, z przerwami; popłakiwać»… …   Słownik języka polskiego

  • pochlipywać — ndk VIIIa, pochlipywaćpuję, pochlipywaćpujesz, pochlipywaćpuj, pochlipywaćywał, pochlipywaćywany 1. «płakać żałośnie od czasu do czasu, cicho wzdychając; popłakiwać» Pochlipywała cicho po kątach. 2. «pić, co jakiś czas mlaskając i wciągając… …   Słownik języka polskiego

  • ślimaczyć się — ndk VIb, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczysz się, ślimaczyć sięmacz się, ślimaczyć sięczył się 1. «wydzielać lepką ciecz; o ranach: nie chcieć się goić; ropieć» Rana ślimaczyła się długo. 2. «okazywać ślamazarność, płaczliwość; popłakiwać,… …   Słownik języka polskiego

  • chlipać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, chlipaćpię, chlipaćpie, chlipaćany {{/stl 8}}– chlipnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, chlipaćnę, chlipaćnie, nij, chlipaćnął, chlipaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pić, jeść… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cieniutko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. cieniutki: Cieniutko prząść wełnę. Cieniutko pokrojona wędlina. Popłakiwać, popiskiwać cieniutko. Cieniutko wypaść na maturze. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”