Popłakać na filmie.
Popłakać po stracie kogoś bliskiego.
Popłakać się serdecznie.
Popłakać się z radości, z żalu.
Słownik języka polskiego . 2013.
popłakać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, popłakaćpłaczę, popłakaćpłacze {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić trochę czasu na płakaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popłakała trochę, oglądając melodramat. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popłakać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpłakać się ze wzruszenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popłakać się z radości, żalu. Popłakać się ze szczęścia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napłakać — dk IX, napłakaćpłaczę, napłakaćpłaczesz, napłakaćpłacz, napłakaćał «wylać łzy» zwykle we fraz. Tyle, co kot napłakał «bardzo mało, odrobinę, prawie nic» napłakać się «wylać wiele łez, popłakać tak długo, że się ma dość płaczu, zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
spłakać się — dk IX, spłaczę się, spłaczesz się, spłacz się, spłakał się «mocno, serdecznie popłakać; wylać wiele łez, zmęczyć się płaczem» Spłakać się z radości. Spłakać się na pogrzebie. Spłakać się jak bóbr. Bardzo się spłakać … Słownik języka polskiego
upłakać się — dk IX, upłakać sięczę się, upłakać sięczesz się, upłakać sięacz się, upłakać siękał się upłakiwać się ndk VIIIb, upłakać siękuję się, upłakać siękujesz się, upłakać siękuj się, upłakać sięiwał się, rzad. «mocno popłakać; spłakać się» Upłakała się … Słownik języka polskiego
pobeczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, pobeczećczę, pobeczećczy, pobeczećczał, pobeczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach, np. owcach, kozach: beczeć parokrotnie, przez jakiś czas : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
