- poprzedniczka
- ż III, CMs. \poprzedniczkaczce; lm D. \poprzedniczkaczek«ta, która była gdzieś, robiła coś, zajmowała jakieś stanowisko itp. uprzednio, przed kimś»
Siadła przy biurku swojej poprzedniczki.
Słownik języka polskiego . 2013.
Siadła przy biurku swojej poprzedniczki.
Słownik języka polskiego . 2013.
poprzedniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. poprzedniczkaczce; lm D. poprzedniczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. poprzednik: Jej poprzedniczce nie udało się tego załatwić. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alchemia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wywodząca się ze średniowiecza pseudonaukowa poprzedniczka chemii, która polegała na poszukiwaniu metody przemiany zwykłych metali w złoto przy użyciu kamienia filozoficznego oraz na próbach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień