pora

ż IV, CMs. porze; lm D. pór

1. «okres, w którym coś się dzieje lub coś jest wykonywane; czas trwania czegoś»

Pora wiosenna, zimowa.

Pora wieczorna, ranna, popołudniowa.

Wczesna, późna pora.

Pora obiadowa.

Pora godowa, lęgowa.

Pora obiadu, kolacji.

Pora siewów, żniw.

Pora upałów, mrozów.

Pora kwitnienia bzów.

Być gdzieś nocną porą, w nocnej porze, o nocnej porze.

Czuwać o każdej porze dnia i nocy.

O tej porze, w tej porze sklep był zamknięty.

∆ Pory roku «okresy klimatyczne związane z obiegowym ruchem Ziemi i nachyleniem jej osi ku Słońcu: wiosna, lato, jesień, zima»

∆ Pora dżdżysta a. deszczowa «w strefie międzyzwrotnikowej: pora roku, w której padają deszcze»

◊ Dziecinna pora «żartobliwie o czasie (wieczorem), kiedy jest jeszcze za wcześnie na sen, na pójście do domu»

2. «czas odpowiedni na coś; chwila właściwa, stosowna do czegoś; termin, moment»

Pora wstawać.

Pora by odpocząć.

Pora na śniadanie.

Chodźmy już, pora na nas.

Nie pora teraz na dąsy.

Nie pora robić sobie wymówki.

◊ Do tej pory «dotychczas; do tej chwili»

◊ Od tej pory «od tego czasu; od tej chwili»

◊ W porę; w samą porę «we właściwej chwili; w odpowiednim momencie»

◊ Nie w porę «w niewłaściwej chwili; w nieodpowiednim momencie»

◊ książk. Pora po temu «czas odpowiedni na coś»

□ Gość nie w porę gorszy Tatarzyna.