Porywcza dziewczyna.
Porywcza natura.
Porywczy ruch.
Porywcze zachowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
porywczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przejawiający skłonność do gwałtownych reakcji, niepohamowany w uzewnętrznianiu silnych emocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porywczy małżonek. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorący — 1. Gorąca głowa; gorący umysł «człowiek porywczy, popędliwy, pełen zapału, łatwo się entuzjazmujący»: (...) potrafił ostudzić gorące głowy i nie dopuścić do zamieszek naruszających podpisany traktat pokojowy. Z. Teplicki, Indianie. 2. Ktoś w… … Słownik frazeologiczny
wzejść — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
wschodzić — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
choleryk — m III, DB. a, N. cholerykkiem; lm M. cholerykycy, DB. ów «człowiek porywczy, gwałtowny, o usposobieniu impulsywnym, wybuchowym, o szybkich i silnych reakcjach uczuciowych (typ temperamentu według klasyfikacji Hipokratesa); impetyk, raptus» ‹z łac … Słownik języka polskiego
gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi … Słownik języka polskiego
gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… … Słownik języka polskiego
hałaburda — m odm. jak ż IV, CMs. hałaburdardzie; lm M. hałaburdady, DB. hałaburdadów przestarz. «awanturnik, zawadiaka, krzykacz» Porywczy, sławny hałaburda. Poskromić hałaburdę. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
impetyk — m III, DB. a, N. impetykkiem; lm M. impetykycy, DB. ów przestarz. «człowiek (mężczyzna) gwałtowny, porywczy, wybuchowy» Mieć temperament, usposobienie impetyka. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
impulsywny — impulsywnyni, impulsywnyniejszy 1. «ulegający impulsom, żywo i pośpiesznie reagujący na bodźce; pobudliwy, porywczy, gwałtowny» Impulsywny charakter. Impulsywna odpowiedź. Impulsywni ludzie. Człowiek impulsywny w działaniu. 2. «odbywający się,… … Słownik języka polskiego
