posąg

posąg
m III, D. -u, N. \posąggiem; lm M. -i
«pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca postać ludzką, rzadziej zwierzęcą; statua, figura»

Marmurowy posąg.

Posąg zwycięzcy.

Posągi bóstw greckich.

Milczeć, stać nieruchomo jak posąg.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • posag — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} dobra materialne: kapitał, ziemia, nieruchomości itp. wnoszone przez żonę przy zawieraniu małżeństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otrzymać coś w posagu. Dostać posag. Panna z posagiem.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} rzeźba przedstawiająca postać ludzką, postać religijną, fantastyczną, zwierzęcą itp.; statua, figura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posąg cesarza, króla, kardynała. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posąg — 1. Stać, być itp. jak posąg «stać nieruchomo, nie poruszać się»: Dziewczyna stała jak posąg, trzymając w objęciach pęk herbacianych róż. J. Rudniańska, Miejsca. 2. Stać, być itp. jak posąg boleści, żalu, udręki itp. «bardzo coś przeżywać, np.… …   Słownik frazeologiczny

  • posag — m III, D. u, N. posaggiem; lm M. i «kapitał, majątek wnoszony mężowi przez żonę przy zawieraniu małżeństwa» Panna z posagiem, bez posagu. Dostać posag. Dać córce posag. Wziąć coś w posagu za żoną. Ożenić się dla posagu …   Słownik języka polskiego

  • posag — Łowca posagów zob. łowca 2 …   Słownik frazeologiczny

  • posażny — posażnyniejszy 1. tylko ż «o kobiecie: mająca posag; bogata, zamożna ze względu na posiadany, przewidziany posag» Posażna panna, wdowa. 2. przestarz. «stanowiący posag; posagowy» …   Słownik języka polskiego

  • boleść — Stać, być itp. jak posąg boleści zob. posąg 2 …   Słownik frazeologiczny

  • udręka — Stać, być itp. jak posąg udręki zob. posąg 2 …   Słownik frazeologiczny

  • żal — Stać, być jak posąg żalu zob. posąg 2. Usychać, schnąć z żalu zob. uschnąć. Utulić (czyjś) żal zob. utulić …   Słownik frazeologiczny

  • figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”