posiwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, posiwiećeję, posiwiećeje, posiwiećwiał, posiwiećwieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku, zwierzęciu: stać się trochę lub całkiem siwym, siwowłosym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osiwieć — dk III, osiwiećeję, osiwiećejesz, osiwiećej, osiwiećwiał, osiwiećeli, osiwiećwiały, osiwiećwiali «stać się siwym, posiwieć; zestarzeć się» Wcześnie osiwieć. przen. Gałęzie osiwiałe od szronu … Słownik języka polskiego
pobieleć — dk III, pobielećeję, pobielećejesz, pobielećej, pobielećlał, pobielećeli, pobielećlały, pobielećlali «stać się białym, bielszym, bladym; o włosach: posiwieć» Dachy pobielały od szronu. Spadł śnieg, pobielały pola. Twarze im pobielały ze strachu.… … Słownik języka polskiego
posrebrzyć — dk VIb, posrebrzyćrzę, posrebrzyćrzysz, posrebrzyćsrebrz, posrebrzyćrzył, posrebrzyćrzony posrebrzać ndk I, posrebrzyćam, posrebrzyćasz, posrebrzyćają, posrebrzyćaj, posrebrzyćał, posrebrzyćany «powlec, pokryć coś cienką warstwą srebra»… … Słownik języka polskiego
zbieleć — dk III, zbielećeję, zbielećejesz, zbielećej, zbielećlał, zbielećeli, zbielećlały, zbielećlali «stać się białym, bielszym, nabrać białej barwy, stracić rumieńce, zblednąć; o włosach: posiwieć» Twarz jej zbielała. Usta zbielały. Zbieleć ze strachu … Słownik języka polskiego
oszronieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, oszroniećeję, oszroniećeje, oszroniećniał, oszroniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokryć się szronem; oszronić się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobieleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, pobielećeję, pobielećeje, pobielećlał, pobielećleli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się w niektórych miejscach, z wierzchu białym, bielszym lub bladym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
