Mieć posłuchanie u podwładnych, w narodzie.
Prosić o posłuchanie.
Uzyskać posłuchanie u kogoś.
Udzielić komuś posłuchania.
Słownik języka polskiego . 2013.
posłuchanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. posłuchać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posłuchanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III; lm D. posłuchanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: przyjęcie kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… … Słownik języka polskiego
audiencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. audiencjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} oficjalne posłuchanie, udzielone przez monarchę, dostojnika, osobę na wysokim stanowisku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Papież, król udzielił audiencji. Starać się o audiencję. Uzyskać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
