posłuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, posłuchaćam, posłuchaća, posłuchaćają, posłuchaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas, słuchając czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubiła posłuchać czasem dobrego rocka.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co posłuchać w zn. 2.: Nie chciała posłuchać się ojca. Dzieci posłuchały się starszych. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
muza — 1. Dziesiąta muza «film, twórczość filmowa»: Film niemiecki lat dwudziestych zajmuje przodujące miejsce w tym okresie dziejów dziesiątej muzy. F. Ryszka, Noc. 2. Jedenasta muza «telewizja»: Nie męczy pani opinia gwiazdy jedenastej muzy? PR wyw… … Słownik frazeologiczny
napluć — pot. Napluć na kogoś, na coś; napluć, plunąć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, czemuś, potraktować kogoś, coś obelżywie, w sposób obraźliwy»: Może mnie pan zwymyślać od najgorszych, napluć mi w twarz, ale przedtem proszę posłuchać. A.… … Słownik frazeologiczny
aż — 1. «spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.» Długo prosił, aż nagle krzyknął. Rozmawiali cicho, aż tu jak nie huknie. 2. «spójnik w zdaniach wyrażających skutek albo stopień… … Słownik języka polskiego
posłuchanie — n I 1. rzecz. od posłuchać. 2. blm «uznawanie czyjegoś autorytetu; posłuch» Mieć posłuchanie u podwładnych, w narodzie. 3. lm D. posłuchanieań przestarz. «przyjęcie kogoś, zwykle niższego stanowiskiem, w celu wysłuchania jego sprawy; audiencja»… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
przesłuchać — dk I, przesłuchaćam, przesłuchaćasz, przesłuchaćają, przesłuchaćaj, przesłuchaćał, przesłuchaćany przesłuchiwać ndk VIIIb, przesłuchaćsłuchuję, przesłuchaćsłuchujesz, przesłuchaćsłuchuj, przesłuchaćiwał, przesłuchaćiwany 1. «prowadząc śledztwo,… … Słownik języka polskiego
rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… … Słownik języka polskiego
sugestia — ż I, DCMs. sugestiatii; lm D. sugestiatii (sugestiatyj) 1. «oddziaływanie psychiczne, wywieranie wpływu na myśli, przekonania, zachowanie drugiej osoby lub całej grupy, często bez odwoływania się do racjonalnej argumentacji; poddawanie,… … Słownik języka polskiego
