posłuszeństwo

posłuszeństwo
n III, Ms. \posłuszeństwowie, blm
«poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja»

Całkowite, ślepe posłuszeństwo.

Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców.

Wypowiedzieć komuś posłuszeństwo.

Zmusić kogoś do posłuszeństwa.

◊ Coś (jakieś urządzenie, jakiś narząd, np. głowa, wątroba, nogi) odmawia (komuś) posłuszeństwa «coś przestaje działać, należycie spełniać swoją funkcję; ktoś czuje się zmęczony, zaczyna chorować na coś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • posłuszeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie posłusznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłuszeństwo wobec rodziców, przełożonych. Przyrzec komuś posłuszeństwo.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}odmawiać – odmówić posłuszeństwa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posłuszeństwo — Odmówić posłuszeństwa zob. odmówić. Trzymać kogoś w posłuszeństwie zob. trzymać 2. Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo zob. wypowiedzieć …   Słownik frazeologiczny

  • wypowiedzieć — (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone zobowiązania. J …   Słownik frazeologiczny

  • wypowiadać — Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone… …   Słownik frazeologiczny

  • przysiąc — a. przysięgnąć dk Vc, przysiącsięgnę, przysiącsięgniesz, przysiącsięgnij (przysiącsiąż), przysiącsiągł, przysiącsięgła, przysiącsięgli, przysiącsiągłszy przysięgać ndk I, przysiącam, przysiącasz, przysiącają, przysiącaj, przysiącał «złożyć… …   Słownik języka polskiego

  • apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny …   Słownik języka polskiego

  • bezrozumny — bezrozumnyni «nie umiejący myśleć rozumnie, logicznie, nie postępujący rozsądnie, pozbawiony inteligencji, nierozumny; będący wynikiem ograniczoności umysłowej, świadczący o niej; nielogiczny, szalony, nierealny» Bezrozumne zwierzę. Bezrozumna… …   Słownik języka polskiego

  • bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… …   Słownik języka polskiego

  • bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… …   Słownik języka polskiego

  • karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”