karność

karność
ż V, DCMs. \karnośćści, blm
«postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo»

Ślepa, wzorowa karność.

Karność żołnierska.

Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • karność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. karnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa charakteryzująca się posłuszeństwem, zdyscyplinowaniem, podporządkowaniem przepisom, rozkazom; dyscyplina : {{/stl 7}}{{stl 10}}żelazna karność. Zaprowadzić karność …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny …   Słownik języka polskiego

  • dyscyplina — ż IV, CMs. dyscyplinanie; lm D. dyscyplinain 1. «podporządkowanie się przepisom regulującym stosunki wewnętrzne danej grupy ludzi; karność, rygor, ustalony porządek» Dyscyplina wojskowa, szkolna. Żelazna dyscyplina. Dyscyplina pracy. Utrzymywać,… …   Słownik języka polskiego

  • mores — m IV, D. u, Ms. moressie, blm przestarz. «zdyscyplinowane zachowanie się; posłuszeństwo, karność, rygor, subordynacja» dziś tylko we fraz. Nauczyć kogoś moresu «zmusić kogoś do karności, do posłuszeństwa, często w pogróżce; zagrozić jakimiś… …   Słownik języka polskiego

  • posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… …   Słownik języka polskiego

  • rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… …   Słownik języka polskiego

  • ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w …   Słownik języka polskiego

  • subordynacja — ż I, DCMs. subordynacjacji, blm «podporządkowanie się wymogom dyscypliny służbowej; karność» Żołnierska subordynacja. Subordynacja wobec przełożonych. Nauczyć się, przestrzegać subordynacji. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • zdyscyplinowanie — n I «postawa osoby podporządkowanej dyscyplinie; karność» Wyróżniać się zdyscyplinowaniem. Praca wymagająca zdyscyplinowania …   Słownik języka polskiego

  • dyscyplina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dyscyplinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowanie przepisom, zasadom, regułom postępowania obowiązującym w danej społeczności, organizacji, instytucji itp.; stan… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”