postrzelić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, postrzelićlę, postrzelićli, postrzelićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} strzelając z ręcznej broni palnej, z łuku, zranić kogoś lub coś, trafić pociskiem, strzałą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postrzelić dzika, bażanta. Tropić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzelić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zranić się samemu pociskiem z broni palnej zwykle przypadkowo, manipulując bronią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postrzelił się podczas czyszczenia pistoletu. Postrzelił się w rękę. Postrzelić się lekko, ciężko, śmiertelnie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzelać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, postrzelaćam, postrzelaća, postrzelaćają, postrzelaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelać przez jakiś czas, zwykle do sztucznego celu, dla sportu, dla zabawy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… … Słownik języka polskiego
postrzelony — postrzelonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. postrzelić (p.) postrzelony, postrzelona w użyciu przym., pot. «postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy; niepoczytalny, zbzikowany, narwany» To postrzelona dziewczyna, ma nieobliczalne… … Słownik języka polskiego
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
ustrzelić — dk VIa, ustrzelićlę, ustrzelićlisz, ustrzel, ustrzelićlił, ustrzelićlony 1. «zabić strzałem, zastrzelić (zwykle zwierzynę)» Ustrzelić lisa, dzika. Ustrzelić śrutem zająca. 2. «trafić coś strzałem, postrzelić; trafnym strzałem oderwać od czegoś;… … Słownik języka polskiego
