postrzeleniec

postrzeleniec
m II, DB. \postrzelenieceńca, W. \postrzelenieceńcze (\postrzelenieceńcu); lm M. \postrzelenieceńcy, DB. \postrzelenieceńców
pot. «człowiek postrzelony; narwaniec»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • postrzeleniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. postrzelenieceńcze || postrzelenieceńcu; lm M. postrzelenieceńcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku niezrównoważonym psychicznie, porywczym; człowiek postrzelony, narwaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważajcie na …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postrzeleniec — Zwariowany lub ekscentryczny Eng. An insane or eccentric man …   Słownik Polskiego slangu

  • narwaniec — m II, DB. narwaniecańca; lm M. narwaniecańcy, DB. narwaniecańców pot. «człowiek narwany, niezrównoważony; postrzeleniec» …   Słownik języka polskiego

  • paliwoda — m odm. jak ż IV, CMs. paliwodawodzie; lm M. paliwodady a. paliwodadowie, DB. paliwodadów 1. przestarz. «człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny; narwaniec, postrzeleniec, pędziwiatr, trzpiot» 2. daw. «blagier, łgarz» …   Słownik języka polskiego

  • pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… …   Słownik języka polskiego

  • sowizdrzał — m IV, D. a, Ms. sowizdrzałale; lm M. y 1. «człowiek trzpiotowaty, niepoważny; trzpiot, żartowniś, wesołek, postrzeleniec, pędziwiatr, urwis» 2. «postać żartownisia występującego w literaturze ludowej od XVI w., będącego uosobieniem ludowej… …   Słownik języka polskiego

  • wariat — m IV, DB. a, Ms. wariatacie; lm M. wariataci, DB. ów pot. «człowiek umysłowo chory» Cichy, spokojny, nieszkodliwy wariat. ∆ Dom wariatów; szpital (dla) wariatów «szpital psychiatryczny» ◊ Kiepski wariat «człowiek trochę niespełna rozumu (czasem… …   Słownik języka polskiego

  • wartogłów — m IV, DB. wartogłówgłowa, Ms. wartogłówgłowie; lm M. wartogłówgłowy, DB. wartogłówgłowów przestarz. «człowiek lekkomyślny, niezrównoważony; lekkoduch, postrzeleniec» …   Słownik języka polskiego

  • bzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek ogarnięty jakąś manią, zachowujący się odmiennie od otoczenia; dziwak, oryginał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwóch bzików rozbawiło całą… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • narwaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. narwaniecańcu || narwaniecańcze; lm M. narwaniecańcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba niezrównoważona, porywcza, łatwo ulegająca gwałtownym emocjom; postrzeleniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawniej nie był takim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”