Los komuś poszczęścił.
Poszczęściło się jej w życiu.
Nie poszczęściło się mu na egzaminie.
Słownik języka polskiego . 2013.
poszczęścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poszczęścićci, poszczęścićszczęść {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, by coś udało się, powiodło komuś, by dopisało komuś szczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pan Bóg poszczęścił rolnikom w zbiorach. Los komuś poszczęścił … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszczęścić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk VIIb, poszczęścić sięci się {{/stl 8}}{{stl 7}} coś udało się szczęśliwie, powiodło się komuś; ktoś miał szczęście osiągnąć coś wartościowego; komuś dopisało szczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszczęściło się komuś w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
