- poszept
- m IV, D. -u, Ms. \poszeptpcie; lm M. -yksiążk. «szept, szeptanie, cicha mowa»
Poszept tłumu.
Poszepty plotkarzy.
przen.Poszept morza.
Słownik języka polskiego . 2013.
Poszept tłumu.
Poszepty plotkarzy.
Poszept morza.
Słownik języka polskiego . 2013.
poszept — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. poszeptpcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szept, bardzo cichy głos, ledwo słyszalna mowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszept modlitwy. Wśród zebranych dał się słyszeć głuchy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień