poszlaka

poszlaka
ż III, CMs. \poszlakaace; lm D. \poszlakaak
praw. «dowód niezupełny, okoliczność przemawiająca na niekorzyść oskarżonego (podejrzanego), nie będąca jednak bezpośrednim dowodem jego winy»

Wątpliwe, niepewne poszlaki.

Oskarżenie opierało się na poszlakach.

Zebrano poszlaki przemawiające przeciwko oskarżonemu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • poszlaka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. poszlakaace {{/stl 8}}{{stl 7}} fakt niebędący bezpośrednim dowodem przestępstwa, świadczący pośrednio o czyjeś winie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proces oparty na poszlakach. Potrzebne są dowody, a nie poszlaki.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poszlakowy — przym. od poszlaka ∆ Sprawa poszlakowa, proces poszlakowy «sprawa, proces oparte tylko na poszlakach» …   Słownik języka polskiego

  • poszlakowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. poszlaka: Poszlakowy proces sądowy. Sprawa poszlakowa. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”