potłuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, potłuctłukę, potłuctłucze, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłukli, potłuctłuczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłuc, rozbić na kawałki, zwykle wiele przedmiotów, lub zniszczyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc — O dupę potłuc, o kant dupy potłuc zob. dupa 4 … Słownik frazeologiczny
potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moć o kant dupy potłuc — Być do niczego; być bezużytecznym Eng. Someone has no benefit from something which turned out) To be bad, worthless, or useless … Słownik Polskiego slangu
dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… … Słownik frazeologiczny
porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… … Słownik języka polskiego
poturbować — dk IV, poturbowaćbuję, poturbowaćbujesz, poturbowaćbuj, poturbowaćował, poturbowaćowany «pobić, potłuc» Poturbowany w czasie bójki, bijatyki. poturbować się 1. «pobić, stłuc się wzajemnie» Chłopcy poturbowali się podczas przerwy. 2. «ulec silnym… … Słownik języka polskiego
kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… … Słownik frazeologiczny
boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie … Słownik języka polskiego
drobno — drobnoniej przysłów. od drobny (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Drobno pokroić, potłuc coś. Drobno zadrukowana książka. b) w zn. 2: Drobno zmielona kawa, kasza … Słownik języka polskiego
