potrzeba

potrzeba
ż IV, CMs. \potrzebabie
1. blm
«to, co jest potrzebne, okoliczności zmuszające do postąpienia tak, a nie inaczej; to, że coś jest potrzebne, nieodzowne; konieczność, mus, niezbędność»

Potrzeba działania, mówienia, przekazania komuś swej wiedzy.

Robić coś w miarę, w razie potrzeby.

Odczuwać potrzebę czegoś.

Nie ma potrzeby tak postępować.

Jeśli zajdzie potrzeba… Potrzeba zmusza kogoś do czegoś.

∆ Potrzeba fizjologiczna, naturalna «konieczność wydalania z organizmu przetrawionych pokarmów, oddania moczu lub kału»
∆ Bez potrzeby «niepotrzebnie, na próżno, nadaremnie»
◊ Iść, pójść za swoją potrzebą «iść, pójść, aby się załatwić, oddać mocz lub kał»
□ Potrzeba jest matką wynalazków.przen.

Potrzeba serca.

Potrzeba chwili.

2. lm D. \potrzebaeb
zwykle w lm «rzeczy, bez których trudno się obejść; warunki utrzymania»

Potrzeby kulturalne, oświatowe, umysłowe.

Potrzeby materialne, finansowe, bytowe, mieszkaniowe.

Elementarne, podstawowe, najpilniejsze potrzeby.

Zaspokojenie potrzeb.

∆ Artykuły, towary, rzeczy itp. pierwszej potrzeby «artykuły, towary, rzeczy niezbędne w życiu codziennym, takie, bez których nie można się obejść»
∆ Mieć coś, zdobyć, zarobić na własne potrzeby «mieć coś, zdobyć dla siebie, zarobić na własne utrzymanie»
3. blm
przestarz. «ciężkie położenie, trudna sytuacja, zwłaszcza materialna, opresja, tarapaty»

Być, znaleźć się w potrzebie.

Przyjść komuś z pomocą w ciężkiej potrzebie.

potrzeba ndm
w użyciu orzecznikowym «(coś) jest potrzebne, niezbędne, konieczne; trzeba»

Potrzeba nam nowych pracowników.

Powiedz, czego ci potrzeba?

Mówisz więcej, niż potrzeba.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • potrzeba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. potrzebabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co trzeba zrobić, co jest potrzebne, niezbędne do czegoś; mus, konieczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrzeba oddychania.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

  • potrzeba naturalna — {{/stl 13}}{{stl 7}} potrzeba wydalenia kału, moczu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć potrzebę naturalną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za (swoją) potrzebą — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle z czasownikiem {{/stl 7}}{{stl 8}}iść, pójść {{/stl 8}}{{stl 7}}itp.: do ubikacji, by się załatwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skoczyć do krzaków za potrzebą. Przepraszam, muszę iść za swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść [pójść] za (swoją) potrzebą — {{/stl 13}}{{stl 7}} iść do ubikacji, iść się załatwić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …   Słownik frazeologiczny

  • iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… …   Słownik frazeologiczny

  • serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

  • swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”