potrzepać

dk IX, \potrzepaćpię, \potrzepaćpiesz, \potrzepaćtrzep, \potrzepaćał, \potrzepaćany

1. «trzepiąc po kolei jedną rzecz po drugiej, usunąć z nich kurz, pył; wytrzepać wiele czegoś»

Potrzepać pościel, poduszki, pierzyny.

Potrzepać dywany, fotele.

Potrzepać ubranie.

2. «spędzić jakiś czas na trzepaniu, trzepnąć, machnąć kilka razy»

3. pot. «powiedzieć coś szybko, powiedzieć byle co, bez zastanowienia, bez związku (zwykle w zwrocie: potrzepać językiem)»

Potrzepała językiem i poszła sobie.