- bitonalność
- ż V, DCMs. \bitonalnośćści, blmmuz. «zasada stosowania dwóch różnych tonacji w dwóch różnych równocześnie brzmiących głosach utworu»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
bi- — «pierwszy człon wyrazów obcego pochodzenia wskazujący na występowanie czegoś dwukrotne, podwójne, obustronne, odpowiadający polskiemu: dwu , np. bigamia, bilateralny, bitonalność, bikwadratowy» ‹łac.› … Słownik języka polskiego