pouczenie

pouczenie
n I
1. rzecz. od pouczyć.
2. lm D. \pouczenieeń
«wskazówka dotycząca postępowania; rada, zalecenie»

Otrzymać pouczenie w jakiejś sprawie.

Wysłuchać cierpliwie pouczeń.

Udzielać komuś pouczeń.

pouczenie się rzecz. od pouczyć się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • pouczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. pouczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pouczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pouczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} rada, wskazówka, zalecenie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • informacja — ż I, DCMs. informacjacji; lm D. informacjacji (informacjacyj) 1. «powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś; wiadomość, wskazówka, pouczenie» Bliższe, dokładne, szczegółowe, treściwe, ścisłe, poufne informacje. Informacja o czymś. Biuro… …   Słownik języka polskiego

  • instrukcja — ż I, DCMs. instrukcjacji; lm D. instrukcjacji (instrukcjacyj) «zbiór przepisów (zwykle na piśmie) ustalających sposób postępowania w jakiejś dziedzinie; dokładne pouczenie, wskazówka, rozporządzenie, polecenie» Dokładna, szczegółowa instrukcja.… …   Słownik języka polskiego

  • nauka — ż III, CMs. nauce; lm D. nauk 1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości» Nauka polska. Nauki filozoficzne,… …   Słownik języka polskiego

  • tyrada — ż IV, CMs. tyradaadzie; lm D. tyradaad lit. «dłuższe przemówienie bohatera w ramach dialogu, budową zbliżone często do monologu» przen. «długa, nudna mowa na jakiś temat, zwykle górnolotna, często mająca na celu pouczenie kogoś» Wygłaszał tyrady… …   Słownik języka polskiego

  • uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… …   Słownik języka polskiego

  • wskazówka — ż III, CMs. wskazówkawce; lm D. wskazówkawek 1. «część przyrządu pomiarowego (najczęściej strzałka), której położenie względem skali podziałki określa miarę mierzonej wielkości» Wskazówki zegara. Wskazówka minutowa, sekundowa. Wskazówki kompasu,… …   Słownik języka polskiego

  • zapamiętać — dk I, zapamiętaćam, zapamiętaćasz, zapamiętaćają, zapamiętaćaj, zapamiętaćał, zapamiętaćany zapamiętywać ndk VIIIa, zapamiętaćtuję, zapamiętaćtujesz, zapamiętaćtuj, zapamiętaćywał, zapamiętaćywany «zachować, utrwalić w swej pamięci» Zapamiętać… …   Słownik języka polskiego

  • instrukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. instrukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opis kolejnych etapów postępowania, który pomaga w osiąganiu zamierzonego celu; dokładne pouczenie, wskazówka : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nauka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. naukauce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół usystematyzowanej wiedzy ludzkiej; także: studia, badania prowadzące do powiększania tej wiedzy, dyscyplina badawcza : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”