pouczający

pouczający
imiesł. przymiotnikowy czynny czas. pouczać (p. pouczyć)
pouczający w użyciu przym. «mogący pouczyć, służący za wzór; budujący, umoralniający»

Pouczająca lekcja, historia.

Pouczająca książka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pouczający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który poucza, zawiera informacje kształtujące czyjeś postępowanie; budujący, mogący być wzorem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pouczająca lektura. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dydaktyczny — 1. «dotyczący nauczania, dydaktyki; pedagogiczny» Praca dydaktyczna. 2. «moralizatorski, pouczający» Sens dydaktyczny utworu …   Słownik języka polskiego

  • instruktywny — instruktywnyniejszy «pouczający, kształtujący» Instruktywne uwagi. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • mentor — m IV, DB. a, Ms. mentororze; lm M. mentororzy, DB. ów 1. przestarz. dziś książk. «nauczyciel, wychowawca, mądry doradca» Pobierać lekcje u drogich mentorów. 2. «człowiek stale pouczający kogoś, lubiący prawić morały» Przybierać wobec kogoś ton… …   Słownik języka polskiego

  • mentorski — mentorskiscy «właściwy mentorowi; pouczający, moralizujący» Mentorski ton …   Słownik języka polskiego

  • pouczająco — przysłów. od pouczający Odezwać się, przemówić do kogoś pouczająco …   Słownik języka polskiego

  • mentorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 7}} cechujący mentora; moralizatorski, pouczający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybierać wobec kogoś mentorski ton. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • morał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. morałale {{/stl 8}}{{stl 7}} pouczający wniosek sformułowany bezpośrednio w utworze literackim lub jednoznacznie wynikający z jego treści; nauka umoralniająca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajka z morałem. Z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”