- biurokrata
- m odm. jak ż IV, CMs. \biurokrataacie; lm M. \biurokrataaci, DB. \biurokratatów«urzędnik kierujący się w wykonywaniu swych obowiązków tylko przepisami, bezduszną rutyną»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
biurokrata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. biurokrataacie; lm M. biurokrataaci {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią o urzędniku trzymającym się ściśle formalnej strony przepisów, traktującym w sposób bezduszny sprawy interesantów : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… … Słownik języka polskiego