- powtykać
- dk I, \powtykaćam, \powtykaćasz, \powtykaćają, \powtykaćaj, \powtykaćał, \powtykaćany«wetknąć gdzieś wiele rzeczy; wetknąć coś w wiele miejsc»
Powtykać kwiaty do wazonu.
Powtykać ubrania do szaf.
Słownik języka polskiego . 2013.
Powtykać kwiaty do wazonu.
Powtykać ubrania do szaf.
Słownik języka polskiego . 2013.
naszpikować — dk IV, naszpikowaćkuję, naszpikowaćkujesz, naszpikowaćkuj, naszpikowaćował, naszpikowaćowany «powtykać w mięso kawałki słoniny» Pieczeń naszpikowana słoniną. przen. pot. «napełnić, przesycić kogoś, coś czymś» Naszpikować kogoś lekarstwami.… … Słownik języka polskiego
poutykać — dk I, poutykaćam, poutykaćasz, poutykaćają, poutykaćaj, poutykaćał, poutykaćany 1. «utkać, uszczelnić wiele szpar, otworów; pozatykać» Poutykać okna, drzwi na zimę. 2. pot. «powtykać, poustawiać ciasno wiele czegoś; powpychać» Poutykać ubranie,… … Słownik języka polskiego
utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… … Słownik języka polskiego