- utkać
- dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany - utykać ndk I, \utkaćam, \utkaćasz, \utkaćają, \utkaćaj, \utkaćał, \utkaćany1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.; zatkać, uszczelnić»
Utkać okna watą.
Utkać kocem szpary w drzwiach.
2. pot. «powtykać, poustawiać coś gdzieś; pozastawiać coś czymś, upchać»Utkać rzeczy do walizki.
Wszystkie sprzęty utkał w jednym pokoju.
3. tylko dk «tkając zrobić np. tkaninę, materiał»Utkać dywan, kilim.
4. tylko dk, przestarz., dziś żywe w przen. «przepleść czymś tkaninę, poprzetykać ją czymś»przen. Łąka utkana kwiatami.
Słownik języka polskiego . 2013.