pozbijać

pozbijać
dk I, \pozbijaćam, \pozbijaćasz, \pozbijaćają, \pozbijaćaj, \pozbijaćał, \pozbijaćany
1. «zbijając, łącząc elementy, zrobić wiele czegoś, rzadziej coś z wielu elementów»

Pozbijać skrzynie, stoły z desek.

Tratwa pozbijana z belek.

2. «postrącać, pozrzucać wiele czegoś»

Pozbijać kasztany z drzew.

pozbijać się
1. «zbić się, skupić się, stłoczyć się w grupy, w gromady»

Przerażone dzieci pozbijały się w gromadki.

Owce pozbijały się w stada.

2. «zbić się, zespolić się, zlepić się w grudki, w kawałki itp.»

Mąka pozbijała się w grudki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • skosmacić — dk VIa, skosmacićcę, skosmacićcisz, skosmacićać, skosmacićcił, skosmacićcony «uczynić coś kosmatym; zbić, pozbijać w kudły, w kosmyki; zmierzwić» Skosmacić sweter. Skosmacona włóczka. skosmacić się «stać się kosmatym; pozbijać się w kudły, w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”