- poziom
- m IV, D. -u, Ms. \poziommie; lm M. -y1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu»
Poziom cieczy w zbiorniku.
Wysoki, niski poziom wody w jeziorze.
Opadł, podniósł się poziom wody w rzece.
∆ Poziom morza «średnia wysokość powierzchni morza lub oceanu, stanowiąca punkt wyjściowy do pomiarów wysokości na lądach»∆ geod. Poziom odniesienia «umowna płaszczyzna, w stosunku do której dokonuje się pomiarów wysokości»przen. «przyziemność, przeciętność»Młodości! ty nad poziomy wylatuj. (Mickiewicz)
2. «stopień czyjegoś wykształcenia, kultury; faza osiągnięć, rozwoju, postępu»Czyjś (wysoki, niski) poziom moralny, umysłowy.
Poziom artystyczny przedstawienia, utworu.
Poziom kultury, nauki, sztuki.
Wyrównany poziom konkursu.
Poziom życia.
Osiągnąć jakiś poziom.
Podnieść poziom nauczania w niektórych szkołach.
Stać, utrzymywać się na jednym, na wysokim poziomie.
◊ pot. Coś, ktoś (jest) na poziomie «coś jest wartościowe (pod względem artystycznym, naukowym itp.); ktoś ma odpowiednie wychowanie, wykształcenie, ktoś jest inteligentny, kulturalny»3. geol. «warstwa lub zespół warstw, stanowiące jednostkę podziału utworów geologicznych, powstałych w ciągu doby geologicznej i oznaczonych pojedynczą skamieniałością przewodnią»
Słownik języka polskiego . 2013.