- pozór
- m IV, D. \pozórzoru, Ms. \pozórzorze; lm M. \pozórzory«wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące»
Pozory dobrego wychowania, grzeczności.
Ratować pozory.
Wierzyć pozorom.
Jego słowa miały pozór żartu.
Pozory często mylą.
◊ Stwarzać pozory «starać się o to, żeby coś wyglądało inaczej, niż jest w istocie»◊ Zachowywać pozory «starać się o to, aby się wydawało, że wszystko jest w porządku»na pozór, z pozoru «sądząc z wyglądu, z pobieżnego wrażenia; na oko, pozornie»Przyjął go na pozór serdecznie.
Na pozór uczynny, lecz naprawdę myśli tylko o sobie.
pod pozorem «podając zmyślony powód; pod pretekstem»Wyszedł z zebrania pod pozorem bólu głowy.
◊ Pod żadnym pozorem «pod żadnym warunkiem, w żadnym wypadku»
Słownik języka polskiego . 2013.