pozrywać

dk I, \pozrywaćam, \pozrywaćasz, \pozrywaćają, \pozrywaćaj, \pozrywaćał, \pozrywaćany

1. «szarpiąc zerwać, zdjąć gwałtownie, rozerwać wiele czegoś; zerwać, zniszczyć coś w wielu miejscach; o wezbranej wodzie, o silnym wietrze: zerwać, znieść wiele czegoś»

Pozrywać owoce z drzew.

Pozrywać tapetę ze ścian.

Huragan pozrywał druty telefoniczne.

Rzeka pozrywała mosty, tamy.

2. «zerwać z wieloma, odciąć się od wielu osób, rzeczy; unieważnić wiele czegoś; przerwać trwanie wielu rzeczy»

Pozrywać z dawnymi znajomymi.

Pozrywać z przesądami.

Pozrywać traktaty, umowy.

Pozrywać kontakty, przyjaźnie.

pozrywać się

1. «o wielu niciach, drutach itp.: zerwać się, popękać, przestać być całym»

Pozrywały się struny.

2. «zwykle o uwiązanych zwierzętach: uwolnić się zerwawszy coś (np. łańcuch)»

Psy pozrywały się z łańcuchów.

3. «o wielu osobach lub zwierzętach: zerwać się z miejsc»

Uczniowie pozrywali się z ławek.

Gołębie pozrywały się do lotu.