Pozrzucać cegły z wozu.
Pozrzucać deski na kupę.
Pozrzucał przemoczone buty.
Pozrzucali marynarki.
Słownik języka polskiego . 2013.
postrącać — dk I, postrącaćam, postrącaćasz, postrącaćają, postrącaćaj, postrącaćał, postrącaćany «strącić pewną ilość czegoś, zwłaszcza niechcący; pozrzucać» Postrącać jabłka z drzewa … Słownik języka polskiego
pozbijać — dk I, pozbijaćam, pozbijaćasz, pozbijaćają, pozbijaćaj, pozbijaćał, pozbijaćany 1. «zbijając, łącząc elementy, zrobić wiele czegoś, rzadziej coś z wielu elementów» Pozbijać skrzynie, stoły z desek. Tratwa pozbijana z belek. 2. «postrącać,… … Słownik języka polskiego
postrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, postrącaćam, postrącaća, postrącaćają, postrącaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} strącić, zrzucić większą liczbę czegoś, najczęściej przypadkowo; pozrzucać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niechcący postrącał bombki z choinki. Wiatr … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrząsać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, postrząsaćam, postrząsaća, postrząsaćają, postrząsaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do większej liczby czegoś, jakiejś ilości czegoś: strząsać, zrzucić większą ilość, liczbę czegoś; postrącać, pozrzucać .… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
