blagier

blagier
m IV, DB. -a, Ms. \blagiererze; lm M. \blagiererzy, DB. -ów
«ten, kto blaguje; łgarz»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • blagier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. blagiererze; lm M. blagiererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek mówiący rzeczy nieprawdziwe w celu zwrócenia na siebie uwagi, ubarwiający własne opowieści, chełpiący się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • TCRA — Transports en commun de la région d Avignon Les Transports en Commun de la Région d Avignon, également connu sous l acronyme TCRA est le réseau de transports en communs de l agglomération d Avignon. Sommaire 1 Les lignes 1.1 Le service régulier 1 …   Wikipédia en Français

  • Transports en commun de la région d'Avignon — Les Transports en Commun de la Région d Avignon, également connu sous l acronyme TCRA est le réseau de transports en communs de l agglomération d Avignon. Sommaire 1 Les lignes 1.1 Le service régulier 1.2 Le service dimanche et jours fériés …   Wikipédia en Français

  • Jérémy Bardeau — Données clés Nom de naissance Jérémy Bardeau Naissance inconnu en  France Nationalité …   Wikipédia en Français

  • Transports en commun d'Avignon — Création 1er mars 1979 Forme juridique Société par actions simplifiée …   Wikipédia en Français

  • blagierka — ż III, CMs. blagierkarce; lm D. blagierkarek forma ż. od blagier Jest skończoną blagierką …   Słownik języka polskiego

  • blagierski — przym. od blagier Blagierskie wywody …   Słownik języka polskiego

  • bufon — m IV, DB. a, Ms. bufonnie; lm M. te y, ci i, DB. ów «zarozumialec, pyszałek; pretensjonalny blagier» Głupi bufon. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • deklamator — m IV, DB. a, Ms. deklamatororze; lm M. deklamatororzy, DB. ów «ten, kto deklamuje, wygłasza utwór literacki; recytator (literacki)» Szkolny, teatralny, zawodowy deklamator. Deklamatorzy z kółka dramatycznego. przen. «człowiek posługujący się… …   Słownik języka polskiego

  • kolorysta — m odm. jak ż IV, CMs. kolorystayście; lm M. kolorystayści, DB. kolorystatów 1. «malarz przywiązujący szczególną wagę do koloru w obrazie» 2. muz. «członek grupy niemieckich kompozytorów organowych działających w XVI/XVII w., których styl… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”