- półkolisty
- «mający kształt połowy obwodu koła, mający przekrój w kształcie połowy powierzchni koła; półokrągły»
Półkoliste okno, sklepienie.
Półkolista ścieżka.
Słownik języka polskiego . 2013.
Półkoliste okno, sklepienie.
Półkolista ścieżka.
Słownik języka polskiego . 2013.
półkolisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający kształt lub przekrój w kształcie półkola; półokrągły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Półkolisty otwór w murze. Półkoliste sklepienie. Półkolisty zakręt rzeki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwinta — ż IV, CMs. kwintancie; lm D. kwint 1. muz. «interwał prosty, w którym wyższy dźwięk jest w stosunku do niższego piątym stopniem w podstawowym szeregu dźwięków» ◊ pot. Spuścić nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się» 2. sport. «w… … Słownik języka polskiego
muszla — ż I, DCMs. muszlali; lm D. muszlali (muszlaszel) 1. «konchiolinowo wapienny szkielet zewnętrzny mięczaków wytwarzany przez nabłonek fałdu skóry; u ślimaków na ogół spiralnie skręcona koncha, u małży składa się z dwóch połówek, u głowonogów… … Słownik języka polskiego
paraboliczny — 1. «mający charakter paraboli, przypowieści; alegoryczny» Opowiadania, utwory paraboliczne. 2. «mający kształt paraboli; przypominający parabolę, półkolisty» Paraboliczny łuk mostu. Pociski leciały po linii parabolicznej … Słownik języka polskiego
podkowa — ż IV, CMs. podkowawie; lm D. podkowaków 1. «żelazna sztabka półkoliście wygięta, przybijana do kopyta końskiego podkowiakami w celu zabezpieczenia go przed zdzieraniem» Przybić koniowi podkowę. 2. «przedmiot mający kształt półkola, prostokąta… … Słownik języka polskiego
podkowiasty — «mający kształt podkowy; półkolisty, półokrągły» Podkowiasty łuk, magnes … Słownik języka polskiego
półkolistość — ż V, DCMs. półkolistośćści, blm rzecz. od półkolisty Łagodna półkolistość. Półkolistość drogi, zakrętu … Słownik języka polskiego
wachlarzowaty — «przypominający kształtem wachlarz; rozkładający się jak wachlarz; półkolisty» Wachlarzowate liście. Wachlarzowaty ogon pawia … Słownik języka polskiego
wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… … Słownik języka polskiego
zakole — n I; lm D. zakoleli «półkolisty zakręt czegoś, np. drogi, koryta rzecznego; łuk» Zakole drogi. Samochód podjechał łagodnym zakolem … Słownik języka polskiego