Słownik języka polskiego . 2013.
półkryształ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. półkryształale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szkło z domieszką tlenków baru i potasu, cechujące się dużym współczynnikiem załamania światła, lżejsze od kryształu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkło — n III, Ms. szkle; lm D. szkieł 1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, nierozpuszczalna, stanowiąca mieszaninę zakrzepłych krzemianów, będąca złym przewodnikiem ciepła i elektryczności, łatwo dająca się formować w wyższej temperaturze;… … Słownik języka polskiego
czeskie szkło — {{/stl 13}}{{stl 7}} szkło z domieszką tlenków baru i potasu, cechujące się dużym współczynnikiem załamania światła, lżejsze od kryształu, używane do wyrobu ozdobnych naczyń i innych przedmiotów dekoracyjno użytkowych; półkryształ {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
