północ

ż VI, DCMs. -y, blm

1. «chwila dolnej kulminacji Słońca; chwila, od której zaczyna się doba; dwunasta godzina w nocy»

Zegary wybiły północ.

Pracować, tańczyć do północy.

Wrócić do domu o północy.

Nigdy nie kładł się przed północą.

◊ Północ bije, wybiła «zegar wydzwania (wydzwonił) północ»

2. «jedna z czterech stron świata, którą wyznacza przeciwległy do południa punkt sfery niebieskiej; północna część jakiegoś terenu, kraju»

Okna wychodzą na północ.

Wiatr z północy.

Droga prowadzi na północ kraju.

Cała północ Polski znalazła się w zasięgu niżu.

3. północ a. Północ «obszar geograficzno-kulturalny obejmujący kraje leżące w pobliżu bieguna północnego»

Daleka Północ (północ).

Pracować na Północy (północy).