- pracobiorca
- m odm. jak ż II, DCMs. \pracobiorcacy; lm M. \pracobiorcacy, DB. \pracobiorcaców«ten, kto otrzymuje pracę, kto zobowiązuje się do pracy na rzecz pracodawcy za określonym wynagrodzeniem»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
pracobiorca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. pracobiorcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zatrudniony przez pracodawcę w charakterze płatnego pracownika na określonych umową warunkach Pracobiorcy przysługuje prawo do urlopu. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień