- pracuś
- m I, DB. \pracuśusia; lm M. \pracuśusie, DB. \pracuśusiówżart. a. iron. «człowiek bardzo pilny, gorliwy w pracy; nadgorliwiec»
Słownik języka polskiego . 2013.
pracuś
Look at other dictionaries:
pracuś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. pracuśusie, D. pracuśusiów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie lub z wyraźną ironią o człowieku pracowitym, gorliwym lub nadgorliwym w pracy {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pracuś — Człowiek mający obsesję na punkcie swojej pracy i poświęcający jej cały swój czas Eng. A person whose primary and obsessive interest is work; a compulsive worker … Słownik Polskiego slangu
