- prakultura
- ż IV, CMs. \prakulturaurze, blmetn. «typ kultury prymitywnych gromad ludzkich, koczujących w poszukiwaniu żywności, nie znających budownictwa, uprawy roli ani hodowli bydła»
Słownik języka polskiego . 2013.
prakultura
Look at other dictionaries:
prákultúra — e ž (ȃ ȗ) knjiž. prvotna, najstarejša kultura: raziskovati prakulture ob Egejskem morju; mezopotamska prakultura … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
