- prasa
- ż IV, CMs. \prasasie; lm D. pras1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw sztucznych, do wytwarzania tabletek leków, do produkcji brykietów itp.»
Prasa ręczna, mechaniczna, hydrauliczna.
Prasa olejarska.
Prasa do wyciskania twarogu.
Tłoczyć na prasach.
∆ druk. Prasa drukarska «maszyna do odbijania na papierze odbitek z form drukarskich przez tłoczenie»∆ Prasa korektorska «maszyna drukarska, na której wykonuje się próbne odbitki składu drukarskiego (szczotki) w celu poprawienia błędów w tekście»◊ Być pod prasą «być drukowanym, być w druku, drukować się»◊ Wyjść, wychodzić spod prasy; coś opuszcza prasę «być wydrukowanym; coś jest wydrukowane»◊ Coś pójdzie pod prasę «coś zacznie się drukować»2. blm«ogół dzienników i czasopism, szczególnie wychodzących w danym czasie w danym kraju»Prasa codzienna, tygodniowa, poranna, wieczorna.
Prasa literacka, sportowa, popularnonaukowa, techniczna, fachowa.
Prasa krajowa, światowa.
Głosy, łamy prasy.
Wiadomości, informacje z prasy.
Czytać, przeglądać prasę.
Dowiedzieć się czegoś, wiedzieć o czymś z prasy.
Wydrukować, opublikować, zamieścić, ogłosić coś w prasie.
Coś jest, było, ukazało się w prasie.
Podano coś, pisano o czymś w prasie.
Prasa donosi, że…
◊ Mieć, zyskać (sobie) dobrą, złą prasę «mieć, zyskać (sobie) dobrą, złą opinię u piszących na dany temat, o danej osobie»przen. «zespół ludzi piszących w czasopismach, zespół dziennikarzy; dziennikarze»Przedstawiciele prasy.
Sylwestrowy bal prasy.
‹niem., fr. z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.