prawidłowo

prawidłowo
\prawidłowowiej
przysłów. od prawidłowy

Działać, funkcjonować prawidłowo.

Prawidłowo przechodzić przez jezdnię.

Prawidłowo rozwiązane zadanie.

Proces chemiczny przebiega prawidłowo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • prawidłowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., prawidłowowiej {{/stl 8}}{{stl 7}} zgodnie z wymogami, zasadami; tak, jak należy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymawiać coś prawidłowo. Zachować się prawidłowo. Myśleć prawidłowo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chód — 1. pot. Coś (jest) na chodzie a) «coś nadaje się do użytku, funkcjonuje prawidłowo»: (...) po ulicach jeżdżą (...) cudem utrzymywane na chodzie amerykańskie graty. Wprost 894/2000. b) «coś jest w ruchu, coś działa»: Wskakujcie, samochód już na… …   Słownik frazeologiczny

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • obrót — 1. Coś przyjmuje dobry, zły itp. obrót «coś zmienia się na lepsze, gorsze itp., coś toczy się inaczej niż dotąd»: Wkrótce jednak sprawy przyjęły zły obrót. Życie na gorąco 38/1999. 2. Pracować, poruszać się itp. na małych, wolnych, niskich,… …   Słownik frazeologiczny

  • acetonowy — przym. od aceton Lakier acetonowy. ∆ Ciała acetonowe «związki chemiczne powstające jako jeden z produktów metabolizmu tłuszczów, występujące w małej ilości we krwi i moczu prawidłowo funkcjonującego organizmu ludzkiego i zwierzęcego» …   Słownik języka polskiego

  • akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… …   Słownik języka polskiego

  • depersonalizacja — ż I, DCMs. depersonalizacjacji 1. książk. «utrata poczucia odrębności, indywidualności, tożsamości; zanikanie wartości humanistycznych i humanitarnych w sferze stosunków międzyludzkich» 2. psych. «zaburzenie psychiki dotyczące pojmowania własnej… …   Słownik języka polskiego

  • domierzyć — dk VIb, domierzyćrzę, domierzyćrzysz, domierzyćmierz, domierzyćrzył, domierzyćrzony domierzać ndk I, domierzyćam, domierzyćasz, domierzyćają, domierzyćaj, domierzyćał, domierzyćany 1. częściej ndk «zmierzyć prawidłowo, rzetelnie, namierzyć tyle,… …   Słownik języka polskiego

  • donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… …   Słownik języka polskiego

  • generować — ndk IV, generowaćruje, generowaćował, generowaćowany 1. fiz. «wytwarzać, zwykle: wytwarzać pewną postać energii lub pewną formę przenoszenia energii» 2. jęz. «tworzyć nieskończony zbiór prawidłowo zbudowanych zdań i wyznaczać dla każdego z nich… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”