- prawość
- ż V, DCMs. \prawośćści, blmpodn. «charakter człowieka prawego; szlachetność, uczciwość, cnotliwość»
Prawość charakteru.
Prawość obyczajów, postępowania.
Słownik języka polskiego . 2013.
prawość
Look at other dictionaries:
prawość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. prawośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: uczciwość, szlachetność, zacny i prawy sposób postępowania, bycie prawym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawość to cnota. Prawość postępowania. Wystawić czyjąś prawość na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Правосьц — Правосьц … Википедия
cnota — ż IV, CMs. cnocie 1. blm «przestrzeganie zasad obowiązującej etyki; zespół dodatnich cech moralnych; prawość, szlachetność, zacność» Bohater wzór cnoty. Człowiek wielkiej cnoty. Iść drogą cnoty. Prawdziwa cnota krytyk się nie boi. (Krasicki) ◊… … Słownik języka polskiego
cnotliwość — ż V, DCMs. cnotliwośćści, blm «szlachetność, prawość, zacność; dziś częściej tylko: czystość, niewinność» Cnotliwość dziewczęca. ◊ żart. Chodząca cnotliwość «o kimś bardzo cnotliwym» … Słownik języka polskiego
lojalność — ż V, DCMs. lojalnośćści, blm 1. «postawa, postępowanie zgodne z przepisami prawa; prawomyślność, praworządność» Lojalność wobec państwa. 2. «prawość, wierność, rzetelność w stosunkach z ludźmi» Cenił u przyjaciela jego lojalność … Słownik języka polskiego
nieskalany — nieskalanyni 1. książk. «nie mający żadnej plamy, skazy, niczym nie zbrukany, idealnie czysty» Nieskalany błękit nieba. Nieskalana biel śniegu. Nieskalana cera, karnacja. 2. książk. «nie splamiony niczym moralnie; nieposzlakowany, nieskazitelny,… … Słownik języka polskiego
poważać — ndk I, poważaćam, poważaćasz, poważaćają, poważaćaj, poważaćał, poważaćany «mieć uznanie, szacunek dla kogoś; cenić, szanować kogoś (dawniej także: coś)» Poważać kogoś za prawość, mądrość. poważać się 1. «poważać, szanować siebie wzajemnie»… … Słownik języka polskiego
uczciwość — ż V, DCMs. uczciwośćści, blm «bycie uczciwym; prawość, rzetelność, sumienność» Nieposzlakowana uczciwość. Uczciwość w interesach, w postępowaniu. Wierzyć w czyjąś uczciwość. Ktoś znany ze swej uczciwości. ◊ pot. żart. Chodząca uczciwość «ktoś… … Słownik języka polskiego
charakter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. charaktererze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół właściwych danej osobie lub grupie osób cech psychicznych, wyrażających się w typowych, przewidywalnych dla niej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cnota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cnocie; lm D. cnót {{/stl 8}}{{stl 7}} pozytywna cecha charakteru; zaleta; przymiot; wartość wyższa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cnota uczciwości, skromności. Cnoty biblijne, obywatelskie, towarzyskie. Ktoś jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
