uczciwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uczciwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} godne zachowanie, bycie uczciwym; wynikająca z poczucia obowiązku szczerość, prawdomówność; sumienność, przyzwoitość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczciwość nakazywała zwrot… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczciwość — Chodząca uczciwość zob. chodzić 1 … Słownik frazeologiczny
chodząca cnota [uczciwość, powaga, dobroć i in.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś, kto jest uważany za doskonałego, kto jest uosobieniem cnoty, uczciwości, powagi itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ewa to chodząca cnota, nawet na studiach nie tknęła alkoholu. Ksiądz prałat to chodząca dobroć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Anna Pawełczyńska — (* 1922) ist eine polnische Soziologin. Wegen ihrer Beiträge zur Soziologie des Konzentrationslagers wurde sie über Polen hinaus bekannt. Pawelczynska gehörte während des Zweiten Weltkrieges dem polnischen Widerstand an, wurde 1942 verhaftet und… … Deutsch Wikipedia
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
kredyt — zaufania «najczęściej w odniesieniu do polityków, osób publicznych: zaufanie komuś, wiara w czyjąś uczciwość, poparcie dla czyjejś działalności, czyichś przedsięwzięć, programów, idei»: Na starcie obywatele, mając w pamięci zasłyszane w trakcie… … Słownik frazeologiczny
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
nieskalany — nieskalanyni 1. książk. «nie mający żadnej plamy, skazy, niczym nie zbrukany, idealnie czysty» Nieskalany błękit nieba. Nieskalana biel śniegu. Nieskalana cera, karnacja. 2. książk. «nie splamiony niczym moralnie; nieposzlakowany, nieskazitelny,… … Słownik języka polskiego
poważać — ndk I, poważaćam, poważaćasz, poważaćają, poważaćaj, poważaćał, poważaćany «mieć uznanie, szacunek dla kogoś; cenić, szanować kogoś (dawniej także: coś)» Poważać kogoś za prawość, mądrość. poważać się 1. «poważać, szanować siebie wzajemnie»… … Słownik języka polskiego
prawość — ż V, DCMs. prawośćści, blm podn. «charakter człowieka prawego; szlachetność, uczciwość, cnotliwość» Prawość charakteru. Prawość obyczajów, postępowania … Słownik języka polskiego