- bloczek
- m III, D. \bloczekczka, N. \bloczekczkiem; lm M. \bloczekczki1. «mały blok - zeszycik z kartkami do odrywania; reg.: kwitek»
Bloczek kasowy.
2. techn. → blok w zn. 10
Słownik języka polskiego . 2013.
Bloczek kasowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
bloczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. bloczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały zeszycik do robienia notatek z kartkami przeznaczonymi do odrywania; notes {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Joanna Chmielewska — For Joanna Chmielewska (gymnast), see Gymnastics at the World Games. Joanna Chmielewska Born Irena Kühn 2 April 1932 (1932 04 02) (age 79) Warsaw, Poland Occupation Novelist Citizenship … Wikipedia
Хмелевская, Иоанна — Запрос «Хмелевская» перенаправляется сюда; см. также другие значения. Иоанна Хмелевская Joanna Chmielewska … Википедия
Иоанна Хмелевская — Имя при рождении: Ирэна Барбара Иоанна Кюн (Kühn) Псевдонимы: Иоанна Хмелевская Дата рождения: 2 апреля 1932 Место рождения: Варшава, Польша Гражданство … Википедия
Хмелевская Иоанна — Иоанна Хмелевская Имя при рождении: Ирэна Барбара Иоанна Кюн (Kühn) Псевдонимы: Иоанна Хмелевская Дата рождения: 2 апреля 1932 Место рождения: Варшава, Польша Гражданство … Википедия
blok — m III, D. u, N. blokkiem; lm M. i 1. «duża foremna bryła kamienia, betonu itp.» Blok skalny. Blok granitu, węgla, lodu. ∆ Blok chałwy, czekolady itp. «duża, prostokątna bryła czekolady, chałwy itp.» 2. «duży, wielopiętrowy budynek o powtarzalnych … Słownik języka polskiego
karnet — m IV, D. u, Ms. karnetecie; lm M. y 1. «rodzaj abonamentu na imprezy rozrywkowe, karta lub bloczek z kuponami, biletami wstępu» 2. daw. «damski notesik balowy służący do wpisywania kolejności tańców i tancerzy» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kwitariusz — m II, D. a; lm M. e, D. y «książka pokwitowań, blok, bloczek z kwitami, zwykle drukowanymi, do wydzierania» Kwitariusz przychodowy … Słownik języka polskiego
kwitowy — przym. od kwit Bloczek kwitowy … Słownik języka polskiego
notatnik — m III, D. a, N. notatnikkiem; lm M. i 1. «zeszyt, bloczek do robienia notatek; notes» Zapisywał uwagi w swoim notatniku. 2. «tekst literacki mający formę luźnych, dorywczych notatek; zapisane wrażenia, przeżycia, myśli autora» Notatnik z podróży … Słownik języka polskiego