promienica

promienica
ż II, DCMs. \promienicacy; lm D. \promienicaic
1. «zakaźna choroba bakteryjna, głównie bydła, wywoływana przez promieniowce; objawia się przewlekłym miejscowym zapaleniem tkanek, prowadzącym do powstawania twardych ropiejących guzków w miejscu zakażenia (np. na języku); rzadko atakuje ludzi»
2. zool. promienice «Radiolaria, gromada pierwotniaków morskich o promienistej budowie krzemionkowych szkielecików, których osady tworzą na dnie morskim początkowo muły, a z czasem - radiolaryty; występują od wczesnego kambru; radiolarie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • promienicowy — przym. od promienica a) w zn. 1: Objawy zakażenia promienicowego. b) w zn. 2: Osad promienicowy. ∆ Muł promienicowy «muł zbierający się na dnie morskim, składający się głównie ze szkielecików promienic» …   Słownik języka polskiego

  • radiolaria — ż I, DCMs. radiolariarii; lm D. radiolariarii (radiolariaryj) → promienica w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”