promieniotwórczy

promieniotwórczy
chem. fiz. «związany ze zjawiskiem samorzutnej emisji promieni korpuskularnych oraz elektromagnetycznych z jąder atomów niektórych pierwiastków; radioaktywny»
∆ Pierwiastki, ciała, substancje promieniotwórcze «pierwiastki, ciała, substancje nietrwałe ze względu na niekorzystny stosunek liczby neutronów do liczby protonów w jądrach atomów i w związku z tym ulegające procesom przemiany jądrowej, połączonej z emisją promieniowania jądrowego»
∆ Rozpad promieniotwórczy «samorzutna przemiana jednych jąder atomowych w inne połączona z emisją promieniowania jądrowego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • promieniotwórczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} związany ze zjawiskiem promieniotwórczości; radioaktywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Substancja promieniotwórcza. Odpady promieniotwórcze.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}opady… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aktyn — m IV, D. u, Ms. aktynnie, blm chem. «(Ac) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny należący do aktynowców, liczba atomowa 89, metal srebrzysty; występuje w minimalnych ilościach w rudach uranu» ‹n. łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • ameryk — m III, D. u, N. amerykkiem, blm chem. «(Am) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny należący do aktynowców, liczba atomowa 95, w przyrodzie nie występuje, otrzymywany sztucznie w wyniku przemian jądrowych» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

  • astat — m IV, D. u, Ms. astatacie, blm chem. «(At) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 85, należący do chlorowców; mało zbadany, ponieważ występuje w przyrodzie w postaci krótkotrwałych radioizotopów» ‹n. łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • autunit — m IV, D. u, Ms. autuniticie; lm M. y miner. «silnie promieniotwórczy minerał barwy zielonej, zielonożółtej i szarożółtej, cechujący się doskonałą jednokierunkową łupliwością, stanowiący rudę uranu; występuje w Kongo (w Polsce małe ilości na… …   Słownik języka polskiego

  • berkel — m I, D. a, blm chem. «(Bk) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców, liczba atomowa 97; nie występuje w przyrodzie, otrzymywany sztucznie» ‹od nazwy miasta› …   Słownik języka polskiego

  • bomba — ż IV, CMs. bombabie; lm D. bomb 1. «pocisk z mechanizmem zapłonowym napełniony materiałem wybuchowym lub ładunkiem specjalnym» Bomba głębinowa. Bomba lotnicza. Bomba atomowa, termojądrowa. Bomba wodorowa. Bomba bakteriologiczna. Bomba burząca,… …   Słownik języka polskiego

  • einstein — [wym. ajnsztajn] m IV, Ms. einsteinnie 1. D. u, blm chem. «(Es) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców, otrzymywany sztucznie, nie występujący w przyrodzie, liczba atomowa 99» 2. D. a; lm M. y fiz. «jednostka energii świetlnej… …   Słownik języka polskiego

  • ferm — I m IV, D. u, Ms. fermmie, blm chem. «(Fm) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 100, należący do grupy aktynowców; otrzymywany sztucznie» ‹od nazwiska fizyka› II m IV, D. u a. a, Ms. ie; lm M. y teatr. «przystawka zajmująca… …   Słownik języka polskiego

  • frans — m IV, D. u, Ms. franssie, blm chem. «(Fr) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny z grupy potasowców, liczba atomowa 87; powstaje w wyniku rozpadu promieniotwórczego aktynu» ‹n. łac. z fr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”