- promieniowanie
- n I1. rzecz. od promieniować.2. chem. fiz. «strumień cząstek lub fal elektromagnetycznych emitowanych przez ciała»
Promieniowanie słoneczne, gwiezdne.
∆ Promieniowanie cieplne, termiczne «promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez atomy i cząsteczki, wzbudzone kosztem dostarczonego ciepła lub energii wewnętrznej ciała, wysyłane przez każde ciało, wywołujące wrażenie wzrokowe przy temperaturze przekraczającej 500°»∆ Promieniowanie elektromagnetyczne «promieniowanie emitowane m.in. przez wzbudzone atomy i cząsteczki, a także wskutek zmian zachodzących wewnątrz jądra atomowego; obejmuje m.in. promieniowanie świetlne, rentgenowskie, gamma»∆ Promieniowanie jądrowe «strumień cząstek, zwykle o bardzo dużej energii, emitowanych z jądra atomowego podczas przemian promieniotwórczych»∆ Promieniowanie kosmiczne «promieniowanie złożone, zarówno składające się z cząstek materialnych, jak i elektromagnetyczne, docierające do Ziemi z przestrzeni kosmicznej i z wyższych warstw atmosfery ziemskiej»∆ Promieniowanie nadfioletowe, ultrafioletowe «niewidzialne promieniowanie elektromagnetyczne wywołujące m.in. fluorescencję, fotoluminescencję, zaczerniające błonę fotograficzną, odznaczające się dużą aktywnością biologiczną»∆ Promieniowanie podczerwone «niewidzialne promienie elektromagnetyczne emitowane przez nagrzane ciała i niektóre lampy wyładowcze, stosowane m.in. w analizie chemicznej, w diatermii, do suszenia, ogrzewania, obserwacji w ciemności»
Słownik języka polskiego . 2013.