kosmiczny

1. «odnoszący się do kosmosu; znajdujący się, zachodzący, odbywający się we wszechświecie, pochodzący z wszechświata»

Ciała, zjawiska kosmiczne.

∆ astr. Pył kosmiczny «drobne ciała stałe wchodzące w skład materii międzyplanetarnej, międzygwiazdowej lub międzygalaktycznej»

∆ astron. Lot kosmiczny «lot rakiety, sztucznego satelity lub statku kosmicznego poza górne warstwy atmosfery, po uzyskaniu prędkości, przy której bez zastosowania dodatkowych środków nie może nastąpić powrót na Ziemię»

∆ Prędkość kosmiczna «najmniejsza prędkość jaką trzeba nadać obiektowi kosmicznemu, aby stał się sztucznym satelitą Ziemi, krążącym po orbicie kołowej lub eliptycznej (pierwsza prędkość kosmiczna)»

∆ Statek kosmiczny «statek latający, załogowy, mogący poruszać się w przestrzeni poza atmosferą ziemską»

∆ Stacja kosmiczna a) «laboratorium w przestrzeni kosmicznej, wyposażone w przyrządy pomiarowe, teleskopy, kamery telewizyjne itp. działające automatycznie lub kierowane zdalnie z Ziemi» b) «duży sztuczny satelita spełniający rolę stacji, z której kontynuuje się dalsze loty kosmiczne»

∆ Przestrzeń kosmiczna «przestrzeń rozciągająca się poza granicami ziemskiej atmosfery; także obszar, w którym są prowadzone obserwacje i dokonywane badania głównie za pomocą sztucznych satelitów i próbników kosmicznych»

∆ fiz. Promienie, promieniowanie kosmiczne «promienie, promieniowanie jądrowe docierające do Ziemi z przestrzeni kosmicznej, wywołujące jonizację atmosfery; obserwowane nawet na dużych głębokościach pod powierzchnią lądów i mórz»

∆ med. Medycyna kosmiczna «dział medycyny zajmujący się badaniem oddziaływania na żywy organizm lotu rakietowego i czynników przestrzeni kosmicznej»

2. «będący na miarę kosmosu; nie dający się ogarnąć; wielki, ogromny, nieskończony»

Kosmiczna katastrofa.

Kosmiczny problem.

‹gr.›